VVD'er met ballen uit fractie gezet

Opluchting en verontrusting zullen hand in hand gaan bij de achterban van de VVD nu Rita Verdonk door Meneer Mark Rutte uit de fractie in de Tweede Kamer is gezet. De toekomst van deze immer slappe VVD wordt er onzekerder door, maar het kan geen kwaad als deze club zich eindelijk gaat beraden over haar positionering in het politieke landschap. Die grijze-muizenpartij heeft, net als de PvdA, nagelaten om zich te bezinnen op de gevolgen van de Fortuyn-revolte. Nu de puinhoop totaal is, kan een grondig onderzoek naar de ware liberale koers niet uitblijven.VerdeeldheidDe verdeeldheid is groter dan ooit. Verdonk fungeerde het afgelopen jaar als splijtzwam. Hoe zeer de oud-minister voor Vreemdelingenbeleid en Integratie de partij verdeelde, bleek bij de verkiezing voor een nieuwe lijsttrekker voorjaar 2006. De strijd tussen de daadkrachtige Verdonk en de slappe Mark Rutte (die met geen woord repte over b.v. de immigratie na zijn verkiezing als lijsttrekker) hield het land wekenlang in de ban. De VVD steeg in de peilingen tot grote hoogten. Dankzij Rita, maar de kater kwam later toen bleek dat de partij plotseling uit twee kampen bleek te bestaan. De gematigde , linksige volgelingen van de nipte winnaar Rutte en de hardliners die Rutte en diens politieke lijn maar slap vinden en zich beter thuisvoelen bij Verdonk.Brede volkspartijDe VVD noemt zichzelf een brede volkspartij waarin conservatieven en z.g. sociaal-liberalen veelal eensgezind met elkaar optrokken, maar waarin de gemoederen ook flink konden oplopen. De verwijdering die zich het afgelopen jaar tussen de verschillende stromingen manifesteerde, was te groot. De slachting die Pim Fortuyn in 2002 aanrichtte, had bij de VVD slechts tot gevolg dat er een 'liberaal manifest' werd gemaakt vol 'vooruitstrevende' ideeën. Op een congres in een te warme zaal in Groningen bleken de leden in 2005 zelfs bereid om achter het idee van de gekozen minister-president te gaan staan. Maar buiten de zaal maakten kiezers zich druk om andere problemen. Immigratie, integratie en files. Van het manifest werd (gelukkig) niet veel meer vernomen.Geert WildersIntussen legde Geert Wilders de wezensvraag van de partij bloot: is de VVD wel rechts genoeg? Wilders zelf twijfelde niet: hij vond dat de partij een rechtsere politiek moest voeren en stapte uit de partij. Doorslaggevend was dat de VVD-fractie niet wilde meegaan in zijn opvatting dat het islamitische Turkije geen lid kon worden van de Europese Unie. De verstandige Wilders heeft zich met zijn Partij voor de Vrijheid intussen ontpopt als de plaaggeest van Ruttes slappe VVD. Wat de SP is voor de PvdA, is de PVV voor de VVD.Wilders weet zijn oude kompanen nog geregeld te verdelen, zoals vorige week toen hij een motie van wantrouwen indiende tegen de knettergekke PvdA-minister Ella Vogelaar (VROM). De Verdonk-vleugel binnen de fractie vond dat de VVD die motie moest steunen, maar grijze muis Rutte wilde dat niet en kreeg zelfs de meerderheid van de fractie achter zich.VreemdelingenbeleidVerdonk vindt dat de VVD haar erfenis al lang heeft verkwanselt door niet hard genoeg in te gaan tegen het desastreuze vreemdelingenbeleid van het kabinet van CDA, PvdA en ChristenUnie. Haar frustratie daarover was zo groot dat ze er haar mond niet over kon houden. Verdonk heeft geen geringe beschermengelen. Coryfeeën als Frits Bolkestein en leuterbak Hans Wiegel ontfermden zich al eerder over haar. Dat Wiegel nu afwachtend reageerde, zegt genoeg.Zaterdag zal op het partijcongres in Veldhoven blijken hoe groot de scheuring in de VVD is na het vertrek van Verdonk. Met haar ruim 620.000 stemmen staat ze garant voor tien zetels. Wilders PVV heeft er nu negen, maar virtueel (in de peilingen) blijft hij alsmaar stijgen. Hoe weinig hij het 'debat' (als dat al mogelijk is) in de Tweede Kamer ook daadwerkelijk aan gaat, zijn stevige en terzake doende uitspraken missen hun electorale doel niet.Etterende wondMet twee concurrenten op rechts kan de slappe VVD gelukkig alleen maar kleiner worden. Dat heeft de VVD-top vast ingecalculeerd, maar deze angsthazen-club kon niet anders. De voortdurend klagende Verdonk was een te grote etterende wond voor de VVD. Voordeel is dat er, zoals het er nu naar uit ziet, pas in 2010 verkiezingen zijn. De VVD heeft volop de tijd om de eigen, écht-liberale koers eens goed onder de loep te nemen en zich vooral te bezinnen of de links-likkende Mark Rutte, die van zichzelf geen enkel leiderschap uitstraalt, wel de geschikte man is om straks de strijd met zijn concurrenten op rechts aan te gaan. Het is te hopen van niet want een stem op deze gezapige club is hetzelfde als een stem op PvdA of CDA: echte problemen worden niet aangepakt en alles blijft bij het oude.