RONDOM TIEN

Voor Rondom Tien is de enige ware idealist een moordende idealist

Karel van het Reve heeft er in de jaren zeventig al eens op gewezen dat het toepassen van terreur altijd groot begrip doet ontstaan voor de idealen van de terrorist. “Van iemand die veel mensen dood maakt – vooral wanneer die mensen ongewapend zijn – neemt men al gauw aan dat hij dat allemaal niet zou doen als hij daartoe niet gedwongen werd door de grote bewogenheid met het lot van zijn medemens. Maar als die terroristen zo bewogen worden door het leed van hun medemens, waarom schieten ze dan treinbestuurders, bezoekers aan winkelcentra en bankbedienden dood? Daar zouden ze dan toch – veel meer dan u en ik, die zich over Berufsverbote, Palestijnen en Molukkers veel minder druk maken – een grote aversie tegen moeten hebben?”

Hoezeer Karel met zijn stelling de spijker op de kop sloeg werd zaterdag weer eens bewezen door Cees Grimbergen van Rondom Tien. Cees betitelde niet alleen Tanja Nijmeijer consequent als idealistisch, maar ook Che Guevara, de leden van de Rote Armee Fraktion, en zelfs Samir A. Voor Cees Grimbergen (en voor het gros van de pers met hem) is de enige ware idealist een gewelddadige idealist. Als je bij de main stream media in het gevlei wilt komen, dan kun je veel beter onschuldige voorbijgangers neerknallen dan geld wegschenken aan een goed doel. Ik maak geen gekheid. Toen de uitvinder van de Tomtom 100 miljoen afstond aan liefdadigheid, schreef de Volkskrant “Nieuwe Filantroop zoekt Spotlight”. Bill Gates, die 200 miljard heeft weggegeven en bovendien meer werkgelegenheid heeft geschapen dan alle vakbonden ter wereld bij elkaar, wordt bij voorkeur gekwalificeerd als “nerd”, “monopolist”, of “plagieur”. En zijn werknemers werden door de Volkskrant ooit betiteld als “de zestigduizend slaven van Microsoft”. Ik weet zeker dat Cees Grimbergen liever zijn tong afbijt dan Bill Gates een idealist te noemen.

Het wil er bij Cees nog steeds maar niet dat iemand zich bij een terreurgroep (of bij een “bevrijdingsbeweging”, zoals Cees het liever uitdrukt) aansluit, doodeenvoudig omdat hij graag mensen wil doodschieten; because it turns him on.
Ik kan een heel klein beetje met Cees meevoelen. Zo heb ik zelf geruime tijd gedacht dat al die trendy Troskisten, salonsocialisten, Castofielen en DDR-fans waar de grachtengordel in de jaren zestig en zeventig van wemelde, dat die lui zo warm liepen voor totalitaire regimes ondanks het geweld. Het heeft even geduurd voor ik me realiseerde dat ze zich juist tot die totalitaire regimes aangetrokken voelden vanwege het geweld, en nergens anders om. Maar bij Grimbergen zal dat besef, vrees ik, pas doorbreken als zijn eigen kinderen door een Nederlandse onderafdeling van de FARC worden doodgeschoten.

Wat in Rondom Tien ook niet ter sprake werd gebracht was het feit dat de generatie van Tanja door linkse babyboomers als Cees Grimbergen van de wieg af is klaargestoomd voor de gewapende revolutie. Deze stumpers hebben van hun leraren in spijkerpakken onafgebroken ingepompt gekregen dat “socialisten zich inzetten voor de zwakkeren, en dat liberalen de zwakkeren aan hun lot willen overlaten”. Zo stond het letterlijk in hun schoolboeken maatschappijleer. De generatie van Tanja kreeg van het onderwijs een dag vrijaf om Janmaat uit te jouwen bij zijn inauguratie in de Tweede Kamer. De generatie van Tanja kreeg les van gozers die hun leerlingen geld lieten inzamelen voor het Sandinistisch Bevrijdingsfront. Tanja heeft op school geleerd dat Che Guevara een held was, en Mao een groot staatsman die een eind heeft gemaakt aan de hongersnoden in China. Tanja is opgegroeid met de overtuiging dat de armoe alleen bestreden kan worden door alle rijken tegen de muur te zetten.

Als er iemand verantwoordelijk is voor het feit dat ze nu met een machinegeweer door de jungle dwaalt, dan is het wel het Nederlandse onderwijs. Ik verwed er mijn kop onder dat ze in de Boliviaanse rimboe is beland via een of ander derdewereldproject van het IKV of Pax Christi. Of via een excursie armoedebestrijding van de universiteit.
Ik wou dat ik op die tribune had gezeten. Dan zou ik Grimbergen hebben gevraagd: wat stempelt iemand volgens u eigenlijk tot een idealist? Was Fortuyn een idealist? Was Theo van Gogh een idealist? Was Janmaat een idealist? Is Wilders een idealist? Zo nee, waarom niet? Waarom zijn het uitsluitend moordenaars die van u het predikaat idealist krijgen, terwijl u een uitgesproken walging vertoont van mensen die nog nooit iemand een haar hebben gekrenkt? Vergis ik me nou, of tippelt u zelf op geweld, net als Tanja Nijmeijer?
Maar ja, ik word dan ook niet uitgenodigd voor die tribune. Ze kijken wel wijzer uit, bij Rondom Tien.